مردم از اصطلاحات "کم آب" و "یخ زده" استفاده می کنند که گویی همان چیز هستند. با این حال ، بین این دو تفاوت معنی داری وجود دارد که فکر می کنیم جالب خواهید یافت.

خشک کردن یخ موفق ترین روش حفظ مواد غذایی است ...

برای حفظ مواد غذایی ، رطوبت موجود در درون باید از طریق فرآیند به نام لیوفیلیزاسیون برداشته شود. اگر اینگونه نباشد ، میکروارگانیسم ها (مانند باکتری ها) شکوفا می شوند و تغذیه می شوند و منجر به تجزیه مواد غذایی ، رشد قالب و عدم توانایی می شوند. کمبود آب و خشک کردن یخ دو روش متداول برای انجام این کار است.

"کم آبی" قرن ها استفاده شده است و با گردش هوای گرم و خشک در آن ، مواد غذایی را خشک می کند یا غذا می کند. سپس هوای مرطوب برای ادامه از بین بردن آب باقی مانده در مواد غذایی خشک می شود. دمای خشک شدن به اندازه کافی بالا تنظیم شده است تا آب را از بین ببرد اما نه برای پختن غذا.

"خشک کردن یخ" یک فرایند نسبتاً مدرن است. مواد غذایی روی قفسه های بزرگ در داخل یک محفظه خلاء قرار می گیرد که درجه حرارت آن به زیر انجماد پایین می آید و سپس به آرامی بلند می شود. آب موجود در مواد غذایی از حالت جامد به گاز تبدیل می شود و از این طریق ساختار غذا را حفظ می کند و مواد مغذی مهم آن را حفظ می کند.

از بین این دو فرآیند ، کمبود آب بدن حدود 90-95 ٪ از رطوبت را از بین می برد ، در حالی که خشک کردن یخ حدود 98-99 ٪ را از بین می برد. هرچه رطوبت پایین تر باشد ، ماندگاری طولانی تر است.

غذاهای خشک شده با یخ می توانند برای طولانی ترین زمان ذخیره شوند ...

بیشتر محصولات کم آب مانند میوه های خشک ، سبزیجات ، پودرها و TVP (پروتئین سویا) ، حدود 15-20 سال عمر دارند. وسایل کم آب مانند عسل ، نمک ، شکر ، گندم های سخت و جو دوسر دارای مدت زمان 30 ساله هستند-گاهی اوقات طولانی تر. میوه های خشک شده ، سبزیجات ، وعده های غذایی فقط در آب و گوشت واقعی عمر متوسط ​​طولانی تر تقریباً 25-30 سال دارند. مواد غذایی خشک شده از یخ می توانند در طیف گسترده ای از دما و بدون اینکه مواد غذایی یا بسته بندی تحت تأثیر قرار گیرند ، ذخیره شود-این غذا سالها تازه است.

خشک کردن یخ ، ارزش غذایی محصول تازه و همچنین طعم و رنگ تازه آن را حفظ می کند ...

خشک کردن یخ شبیه به نگه داشتن مواد غذایی در حالت انیمیشن معلق است و بنابراین پس از هیدراته مجدد غذا به همان اندازه تازه و مغذی است که لحظه ای یخ زده بود. کم آبی و کنسرو شامل گرم کردن مواد غذایی به دما است که می تواند با شکستن ویتامین و مواد معدنی (ویتامین های A و C ، تیامین ، ریبوفلاوین و نیاسین) ارزش غذایی آن را مختل کند. همچنین می توان طعم آن را تحت تأثیر قرار داد و گرما می تواند فیبرهای غذایی را که بافت را تغییر می دهد ، گنگ و شکسته شود.

خشک کردن یخ باعث می شود غذا خوش طعم تر شود ...

با کمبود آب بدن ، نتیجه نهایی یا معمولاً مبهم است (فکر می کنید زردآلوهای خشک شده) یا سخت و ترد (به چیپس موز خشک فکر کنید). اگر همان تراشه های موز یخ زده بودند ، به محض اینکه آنها را در دهان خود قرار دهید نرم می شوند.

خشک کردن یخ به میزان قابل توجهی وزن غذا را کاهش می دهد ...

لیوفیلیزاسیون حدود 98 ٪ از میزان آب مواد غذایی را از بین می برد و بنابراین وزن آن غذا تا 90 ٪ کاهش می یابد. برای افرادی که باید روزها یا ماهها غذای خود را حمل کنند ، این یک مزیت بزرگ است. غذاهای خشک شده با یخ بسیار کمتر از غذاهای کم آب وزن دارند ، برای بیشتر مشتریانی که در رویدادهای استقامتی با مسافت طولانی شرکت می کنند که در آن وزن غذا و اندازه بسته ها از عوامل برنامه ریزی بسیار مهم هستند.

خشک کردن یخ سریعتر است ...

غذاهای کم آب نیاز به پخت و پز دارند. بسیاری اوقات ، آنها همچنین به نوعی چاشنی نیاز دارند. این بدان معناست که شما باید وقت خود را صرف جوش دادن محصول در آب گرم و اجازه دادن به آن کنید ، که می تواند از 15 دقیقه به 4 ساعت در هر جایی طول بکشد! با غذاهای خشک شده با یخ فقط نیاز به اضافه کردن آب دارید-گرم یا سرماخوردگی (معمولاً 5-8 دقیقه معمولاً) ، اگرچه ممکن است در پایان یک روز طولانی با استفاده از سرما در طول روز طولانی ، یا در طول ناهار چند دقیقه گرانبها ، هیچ کس نمی خواهد منتظر جیره های سخت خود باشد!

به عنوان یک قاعده کلی ، غذاهای کم آب از غذاهای خشک شده کمتر هزینه می کنند. با این حال ، تفاوت قیمت باید در برابر مزایای غذایی مشخص شده ، وزن ، طعم و قابلیت ذخیره سازی یخ زده با دقت وزن شود. خوردن مبارک!